TAGALOG POEMS BY JOSE CORAZON DE JESUS
Ang Tren (The Train)
a Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
a Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
Ang Posporo Ng Diyos (The Matchstick of God)
a metaphorical Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
a metaphorical Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
Bayan Ko (My Country)
a patriotic Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
a patriotic Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
Kahit Saan (Wherever)
a Tagalog love poem by Jose Corazon de Jesus
a Tagalog love poem by Jose Corazon de Jesus
Agaw-Dilim (Twilight)
a Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
a Tagalog poem by Jose Corazon de Jesus
Itanong mo Sa Bituin (Ask the Stars)
a Tagalog love poem by Jose Corazon de Jesus
a Tagalog love poem by Jose Corazon de Jesus
AWA SA PAG-IBIG
Oh! Kaawa-awang buhay ko sa ibaMula at sapol ay gumiliw-giliw na,
Nguni’t magpangayon ang wakas ay di pa
Nagkamit ng tungkol pangalang ginhawa.
Ano’t ang ganti mong pagbayad sa akin,
Ang ako’y umasa’t panasa-nasain,
At inilagak mong sabing nahabilin,
Sa langit ang awa saka ko na hintin!
Ang awa ng langit at awa mo naman
Nagkakaisa na kaya kung sa bagay? ko’y hindi rin; sa awa mong tunay,
Iba ang sa langit na maibibigay.
SA PAMILIHAN NG PUSO
Huwag kang iibig nang dahil sa pilak
pilak ay may pakpak
dagling lumilipad
pag iniwan ka na, ikaw’y maghihirap. Huwag kang iibig nang dahil sa ganda
ganda’y nagbabawa
kapag tumanda na
ang lahat sa mundo’y sadyang nag-iiba.
Huwag kang iibig sa dangal ng irog
kung ano ang tayog
siya ring kalabog
walang taong hindi sa hukay nahulog.
Huwag kang iibig dahilan sa nasang
maging masagana
sa aliw at tuwa
pagkat ang pag-ibig ay di nadadaya…
Kung ikaw’y iibig ay yaong gusto mo
at mahal sa iyo
kahit siya’y ano,
pusong-puso lainang ang gawin mong dulo.
Kung ikàw’y masawi’y sawi kang talaga
ikaw na suminta
ang siyang magbata;
kung maging mapalad, higit ka sa iba.
Sa itong pag-ibig ay lako ng puso
di upang magtubo
kaya sumusuyo
pag-ibig ay hukay ng pagkasiphayo.
pilak ay may pakpak
dagling lumilipad
pag iniwan ka na, ikaw’y maghihirap. Huwag kang iibig nang dahil sa ganda
ganda’y nagbabawa
kapag tumanda na
ang lahat sa mundo’y sadyang nag-iiba.
Huwag kang iibig sa dangal ng irog
kung ano ang tayog
siya ring kalabog
walang taong hindi sa hukay nahulog.
Huwag kang iibig dahilan sa nasang
maging masagana
sa aliw at tuwa
pagkat ang pag-ibig ay di nadadaya…
Kung ikaw’y iibig ay yaong gusto mo
at mahal sa iyo
kahit siya’y ano,
pusong-puso lainang ang gawin mong dulo.
Kung ikàw’y masawi’y sawi kang talaga
ikaw na suminta
ang siyang magbata;
kung maging mapalad, higit ka sa iba.
Sa itong pag-ibig ay lako ng puso
di upang magtubo
kaya sumusuyo
pag-ibig ay hukay ng pagkasiphayo.
ANG HALIK NI INA
Ang mata ni ina’y bukalan ng̃ luha
Kung may dala-dalang damdamin at awa,
Ang lahi ni ina’y sampagang sariwa
Na may laging laang halik at kaling̃a.
Sa halik ni Ina ay doon nalagas
Ang tinik at bulo ng̃ musmos kong palad,
Sa halik ni ina’y aking napagmalas
Na ako’y tao na’t dapat makilamas.
Ang bibig ni inang bibig ng̃ sampaga’y
Bibig na sinipi kina Clara’t Sisa
Kaya’t mayrong bisang kahalihalina.
Ang halik ng̃ ina’y apoy sa pagsuyo,
Hamog sa bulaklak, Pag-asa sa puso’t
BITUIN AT PANGANORIN
Ako’y nagsapanganorin upang ikaw’y makausap
At sa pisngi niyong langit ang dilim ko’y inilatag;
Ang nais ko’y matapakan ka ng sapot kong mga ulap
At nang yaong pagsikat mo’y ako lang ang makamalas:
Bituin kang sakdal gandang hatinggabi kung sumilang
Na Buwan ang iyong ina at ang ama’y yaong Araw,
Ang Araw na iyong ama nang malubog sa kanluran
Ay nagsabi sa palad kong huwag kitang lalapitan.
Ako nama’y sumang-ayon dapwat ako’y Panganorin
Na talagang hatinggabi kung lumapit sa Bituin,
Kaya ikaw, Bituin ko’y nasuyo ko’t naging akin.
No comments:
Post a Comment